Prośba do Matki Bożej

Mijają lata, różnie bywało,

Historia pisze wzloty, upadki,

Jeżeli czasem ból nam doskwiera

Pomocy zawsze szukamy u Matki.

Teraz koronawirus na świecie,

Kto nam  pomoże, to Matka przecież.

Prośmy Ją zatem w dzień i w noc,

Aby pandemia straciła moc.

Matko Najświętsza, jedna, jedyna,

Wstaw się za nami do swego Syna,

Nad całym światem niech się zmiłuje,

A każdy człowiek opiekę czuje.

               Janina Chrząstek

Transmisja Mszy Świetej

w niedzielę 13.12.2020 o godz. 11.30

odbędzie się na naszej stronie internetowej

w okienku poniżej: 

 W przypadku, gdy transmisja nie uruchamia się automatycznie, należy kliknąć przycisk "odtwórz" w lewym dolnym rogu okienka. Należy też włączyć głos oraz go odpowiednio wyregulować w okienku i na urządzeniu.

Jeśli nie widać okna video, a zamiast tego widać jedynie białe okno, należy zamknąć przeglądarkę i otworzyć ją ponownie. Można to kilkakrotnie powtórzyć, albo użyć poniższego linku: 

- OGLĄDAJ BEZPOŚREDNIO -

Adwent

-czas oczekiwania-

Trwa Adwent -bogaty w symbolikę, czterotygodniowy okres przygotowania do Bożego Narodzenia oraz oczekiwania na koniec czasów i ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa. Jest podobny do całego ludzkiego życia, które jest oczekiwaniem na pełne spotkanie z Bogiem.

Czy znam i rozumiem znaczenie wszystkich adwentowych symboli? Na adwent składają się cztery niedziele adwentowe. Tradycją są odprawiane w tym okresie msze, zwane roratami. Co to są roraty? Są to msze święte ku czci Marii Panny, na pamiątkę tego, że przyjęła nowinę od archanioła Gabriela zwiastującego, iż zostanie Matką Syna Bożego. Roraty są odprawiane o wschodzie Słońca. Charakterystycznym elementem rorat jest zapalanie specjalnej świecy ozdobionej białą wstęgą, umieszczonej w pobliżu ołtarza jedynie w Adwencie. Symbolizuje Najświętszą Maryję Pannę. Współcześnie z uwagi na udział dzieci i młodzieży roraty odprawia się często wieczorem. Dzieci przychodzą na msze roratnie z zaświeconymi lampionami. Wieniec adwentowy - jakie jest jego znaczenie? Jest przejawem ludowej domowej pobożności. Wykonany z gałązek iglastych z czterema świecami, które zapala się kolejno w każdą niedzielę. Zapalanie świec oznacza czuwanie i gotowość na przyjście Chrystusa. Wiąże się to ze słowami Chrystusa, który określał siebie mianem „światłości świata”. Pierwsza świeca - symbol przebaczenia przez Boga nieposłuszeństwa Adama i Ewy wobec Niego. Druga - symbol wiary patriarchów Narodu Izraelskiego jako wdzięczność za dar Ziemi Obiecanej. Trzecia świeca - symbol radości króla Dawida, który celebruje przymierze z Bogiem, czwarta  - symbolizuje nauczanie proroków, głoszących przyjście Mesjasza. W Wigilię Bożego Narodzenia wszystkie palące się świece stanowią symbol bliskości „przyjścia” Jezusa. Światło świec w wieńcu oznacza nadzieję. Zieleń stanowi symbol trwającego życia. Natomiast kształt kręgu symbolizuje wieczność Boga, który nie ma początku ani końca, oraz wieczność życia Chrystusa. Wieniec adwentowy jest symbolem wyczekującego w miłości i radości Ludu Bożego. Stanowi także symbol zwycięstwa i godności królewskiej. Jest formą hołdu dla oczekiwanego Chrystusa jako zwycięzcy, króla i wybawiciela.

Przeżyjmy ten czas w skupieniu i radosnym oczekiwaniu. Nie dajmy ogłupić się wszechobecnej korupcji, która już od połowy listopada zachęca nas do większych zakupów.  Kolędy w supermarketach, wesolutki dziadulek z reniferkiem, udający św. Mikołaja, błyszczące dekoracje nie mogą przysłonić nam istoty Adwentu. Boże Narodzenie, na które czekamy, to piękne i ważne spotkanie z bliskimi, ale przede wszystkim spotkanie z Bogiem.  

RORATY

Najbardziej charakterystycznym zwyczajem adwentowym, zwłaszcza w Polsce, są Roraty. Jest to Msza św. sprawowana ku czci Najświętszej Maryi Panny, zwykle bardzo wcześnie rano. Wierni, często w ciemnościach przenikniętych jedynie blaskiem trzymanych w ręku świec, wraz z Maryją czekają na wybawienie jakie światu przyniosły narodziny Zbawiciela.

W niektórych miejscach na roratnich Mszach na początku w procesji z kruchty kościoła do ołtarza z lampionami w ręku idą dzieci. Mszę św. rozpoczyna się przy wyłączonych światłach, mrok świątyni rozpraszają jedynie świece i lampiony. Dopiero na śpiew “Chwała na wysokości Bogu” zapala się wszystkie światła w kościele.

Uczestnictwo dzieci w Mszach roratnich wiąże się ze zwyczajem podejmowania różnych dobrych postanowień na czas Adwentu. Dzieci często zapisują te postanowienia na kartkach, składanych następnie przy ołtarzu. Mają one wyrażać wewnętrzne przygotowanie do Bożego Narodzenia i chęć przemiany życia.

Z Roratami związany jest zwyczaj zapalania specjalnej świecy ozdobionej mirtem, nazywanej roratką. Symbolizuje ona Maryję, która jako jutrzenka zapowiada przyjście pełnego światła – Chrystusa. Innym zwyczajem jest zawieszanie w kościele wieńca z czterema świecami oznaczającymi cztery niedziele Adwentu. Z upływem kolejnych tygodni podczas Rorat zapala się odpowiednią liczbę świec. Świece i lampiony tak często używane w liturgii adwentowej wyrażają czuwanie. Nawiązują one do ewangelicznych przypowieści m.in. o pannach mądrych i głupich. Światło jest też wyrazem radości z bliskiego już przyjścia Chrystusa.

Rekolekcje adwentowe

w Parafii pw. Św. Wawrzyńca

w Borownie

12-14 grudnia 2020

Sobota 12 grudnia

godz. 16.30                            Grabowa Msza św. z nauką ogólną

Niedziela 13 grudnia

Godz.  7.00                             Msza św. z nauką ogólną

Godz.  9.00                             Msza św. z nauką ogólną

Godz. 10.15                            Jacków Msza św. z nauką ogólną

Godz. 11.30                            Msza św. z nauką dla dzieci

Godz. 14.00                           Grabowa Msza św. z nauką ogólną

Godz. 16.00                           Msza św. z nauką ogólną

Godz. 18.00                           Msza św. z nauką ogólną

Poniedziałek 14 grudnia

Godz. 8.30 – 11.00               spowiedź

Godz. 9.00                              Msza św. z nauką ogólną

Godz. 15.30 -18.00               spowiedź

Godz. 16.00                            Msza św. roratnia dla dzieci

Godz. 16.00 – 17.00            spowiedź w Jackowie

Godz. 17.00                            Jacków Msza św. z nauką ogólną

Godz. 18.00                           Msza św. z nauką ogólną ( zakończenie rekolekcji)

CHRYSTUS KRÓLEM

Było to w roku 1925, kiedy papież Pius XI,  czyniąc zadość prośbom biskupów  i wiernych, encykliką zaczynającą się od słów "Quasprimas" obwieścił światu   i nakazał nowe święto Chrystusa Króla, które ma być obchodzone   w ostatnią niedzielę października.

Reforma soborowa (1969 r.) zmieniła nazwę święta (z Chrystusa Króla na Chrystusa Króla Wszechświata) oraz przeniosła święto na ostatnią niedzielę roku kościelnego dla podkreślenia, że wszystko, co rodzaj ludzki w nadprzyrodzonym i przyrodzonym porządku posiada i czego się spodziewa, ma swój początek i mieć będzie swój chwalebny koniec w Jezusie Chrystusie.

Cztery  lata temu 19.11.2016 w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach   odbyła się uroczystości Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana. Akt ten jest uznaniem panowania Chrystusa nad całym światem i poddania się Jego prawu. . Było to wydarzenie o charakterze religijnym i było także uroczystym zakończeniem jubileuszowego roku miłosierdzia i 1050 rocznicy chrztu Polski Nie jest więc aktem politycznym i ogłoszeniem monarchii katolickiej w Polsce.

To wydarzenia było indywidualnym obraniem Jezusa jako Króla i Pana przez nasz Naród i każdego wierzącego: „ Gdy z wiarą wyznaję, że Jezus jest Panem” osiągam zbawienie.

Chrystus Król Wszechświata ogłasza doskonałe Prawo Miłości. „Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem”. Kto więc przyjmuje Chrystusa jako swego Króla i Pana, musi także przyjąć Jego Prawo Miłości. Prawdziwa Intronizacja Chrystusa Króla w naszych sercach dokonuje się przez otwarcie na Jego miłosierną miłość i przez konkretną, czynną miłość bliźniego. Właśnie z tych konkretnych uczynków miłości będziemy kiedyś osądzeni, gdy Zbawiciel przyjdzie powtórnie.

Niech udział w Eucharystii pomaga nam rozwijać w sobie miłość wobec drugiego człowieka, bo ona jest sprawdzianem naszej wiary. „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. Wsłuchujmy się dzisiaj uważnie w te słowa Chrystusa, naszego Króla, by kiedyś nie zabrzmiały one dla nas jak wyrok, lecz były nagrodą i zaproszeniem do wiecznego Królestwa Chrystusa w niebie.

Zawierzajmy się Chrystusowi Panu przez modlitwę, trwając na niej w naszych świątyniach,podczas osobistej modlitwy, czy razem z domownikami w rodzinnym wieczerniku.
Niech nasze ufne wołanie do Boga wyjedna łaskę zgody,pokoju w naszej Ojczyźnie oraz zwycięstwa dobra nad złem.Modlitewne zaangażowanie, stan łaski uświęcającej,a więc serce czyste, pojednane z Bogiem i z bliźnimi,z pewnością zaowocują szerzeniem Królestwa Jezusa na ziemi.