Wielki Czwartek 9.04.2020r.

„Musicie być silni miłością, która wszystko znosi,

wszystkiemu wierzy, wszystko przetrzyma, tą miłością,

która nigdy nie zawiedzie.” (Jan Paweł II)

 Drodzy Kapłani!

Życzymy Wam, aby Boże Miłosierdzie promieniujące miłością i ufnością zawsze towarzyszyło w Waszej posłudze duszpasterskiej, wszelkich darów Ducha Świętego, zdrowia i życzliwości od nas parafian.

Niech Zmartwychwstały Chrystus zawsze Wam błogosławił, a Matka Boża Borowieńska otacza swoją opieką.

Nie możemy osobiście złożyć Wam życzeń, ale jesteśmy przy Was, modlimy się za Was i czekamy, aż będzie nam dana możliwość uczestniczenia w Eucharystii i wspólnej modlitwie.

 Członkowie Żywego Różańca i Parafianie

Dekoracje wielkopostne

naszych kościołów

i kaplic

Grabowa

Zdrowa

Jacków

Wielki Post

Kolejny Wielki Post w naszym życiu. To okres liturgiczny, w którym zestawia się dwie strony – grzech człowieka i miłość Boga. W wirze codziennych obowiązków, trosk i kłopotów oraz nieustannym stwierdzaniu, że na wszystko brak nam czasu, czasem ze zbyt wielką łatwością zapominamy o swoim chrześcijańskim powołaniu do świętości.

Kościół w Wielkim Poście daje nam okazję, abyśmy się oderwali od codzienności i znaleźli czas na refleksję. Zachęca nas, abyśmy spoglądając na stan naszej duszy, zastanowili się dokąd zmierzamy, czy wybrana droga prowadzi do właściwego celu. Wskazuje też środki  pomocne w poznaniu prawdy o sobie: post, modlitwę i jałmużnę oraz wielkopostne nabożeństwa Drogi Krzyżowej, Gorzkich Żali, a w naszej wspólnocie także nowenna do Jezusa Biczowanego, której tekst  możemy znaleźć w naszym modlitewniku.    .

W bieżącym roku jest to czas, poprzez który mamy przygotować się nie tylko do radosnych obchodów Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, ale także do godnego przeżywania stulecia urodzin Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II Wielkiego oraz beatyfikacji Sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia. Niech jego słowa towarzyszą nam w dobrym przeżywaniu tego czasu nawrócenia.

W Wielkim Poście podejmuje Kościół ciężką walkę o dusze ludzkie, o powrót łaski uświęcającej, o nowe życie z Bogiem. Kościół pragnie "wprowadzić nas do ziemi mlekiem i miodem opływającej" (Wj 13,5), pragnie, abyśmy zmartwychwstali, tak jak Chrystus zmartwychwstał. Ale do zmartwychwstania ducha prowadzi jedna tylko droga: przez poznanie własnej niedoli, przez wyjście z krainy śmierci, z niewoli grzechu, przez żal doskonały, pokutę i zadośćuczynienie, przez modlitwę i świętą gorliwość w zdobywaniu cnót."